નાકનું ટેરવું ઉંચું રાખીને અમે આગળ વધ્યા ને સામે તળાવના પાણીમાં અમને મળ્યું જળકૂકડીઓનું ટોળું. જેવી મારી નજર એમની ભણી પડી એજ સમયે એક કૂક્ડીએ એવી રીતે ઉંડી ડૂબકી મારી કે જાણે મને કહેતી ના હોય;"તળાવની આ અવદશાની જેટલી ચિંતા તમને થાય છે એટલી જ ચિંતા અમને પણ થાય છે. ખરેખર તો અમારાથી આ જોયું નથી જતું એટલે જ અમે અમારી નજરને આઘી રાખવા વારંવાર ડૂબકી મારી લઈએ છીએ." જાણે એ વાત સાચી હોય એમ બીજી કૂકડીઓ પણ વારાફરતી અવારનવાર ડૂબકીઓ મારતી રહી.
આ વાતને વિચારતા વિચારતા હું ચાલતો રહ્યો પણ ખાસ્સી મથામણ પછી જળકૂકડીઓની વાત સાથે સહમત ન થઇ શક્યો કારણ, મારો અંતરાત્મા મને કંઈક જુદું જ કહી રહ્યો હતો. છેવટે મારી એ વ્યથાને મેં જળકૂકડીઓ સામે ઠાલવી જ દીધી;"જુઓ તમતમારે ડૂબકીઓ માર્યે રાખો કારણ, એ તમારી વૃતિ છે પણ હું એની સાથે ક્યારેય સહમત નહિ થાઉં કારણ, મારા માટે ડૂબકી લગાવવી એટલે પરિસ્થતિથી ભાગવું અને ભાગવાનું મને પસંદ નથી. એમ કરવાને બદલે હું આ પરિસ્થિતિમાં ધરમૂળથી પરિવર્તન આવે એવા પ્રયત્નો કરીશ અને એમ કરવા માટેના નક્કર અને મજબૂત કારણોની રજૂઆત મારા લોકો સમક્ષ કરતો રહીશ."
એક, અમારું એ સદભાગ્ય છે કે પાણીથી છલોછલ છલકાતું આ તળાવ અમને મળ્યું છે. કોન્ક્રીટના મકાનોના જંગલની વચ્ચે તળાવ જેવા કુદરતી સંસાધનનું હોવું એ આ સૃષ્ટિના ઘડનારા તરફથી અમને મળેલી અનન્ય ને અમૂલ્ય ભેટ છે. બે, આ તળાવને કિનારે જ અમારી પાધરીયન સંસ્કૃતિનો વિકાસ થયો છે. હા, એક વેળાએ નિર્જન, અવાવરું અને ખુલ્લા પાધર જેવા આ વિસ્તારમાં અમારા વડવાઓએ આજુબાજુનાં ગામડાઓમાંથી આવીને વસવાટ શરૂ કર્યો હતો. ત્રણ, આજ તળાવને કાંઠે કાંઠેથી એવી જગ્યાએ પહોંચાય છે કે જ્યાં અમારા વડવાઓ ચિરનિંદ્રામાં પોઢી ગયેલા છે. ટૂંકમાં આ પાધરીયન તળાવ અમને મળેલો એક અદભૂત વારસો છે ને આથી આ વારસાનું જતન અને સંવર્ધન થાય એ જોવાની અમારા સૌની સહિયારી ફરજ અને જવાબદારી છે.
આમ જો આ તળાવની કાયાપલટ માટે પ્રયત્નો કરવામાં આવે અને ખાસ કરીને આ જગ્યાને સાફસૂથરી રાખવામાં આવે, લીમડો અને ગુલમહોર જેવા વૃક્ષો રોપવામાં આવે અને બેસવા માટે વ્યવસ્થા કરવામાં આવે તો ખૂબ ટૂંકા ગાળામાં આ જગ્યા પાધરીયાની એક ઉત્તમ અને શ્રેષ્ઠ જગ્યા બની શકે એમ છે.
જળકૂકડીઓ જાણે આ વાતને સારી રીતે સમજી ગઈ હોય અને આ વાતને સમર્થન આપતી હોય એમ એમણે ઘડીક ડૂબકીઓ મારવાનું છોડીને ડોકું હલાવતાં હલાવતાં તરવાનું ચાલુ રાખ્યું.
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો