29 જાન્યુ, 2016

તારા માથાનું કપાળ.

થોડું આપણા ચિરંજીવી ભણી પણ ધ્યાન આપવાનું રાખો તો સારું. સાંજની વેળાએ રસોડામાંથી અમારા સંગિનીનો અવાજ સંભળાયો એટલે નાછૂટકે પણ મારે તથ્યને ભણતરમાં સાથ આપવો પડ્યો. બાકી એ ‘ભેજામારી’ સાથે ક્યારેય પનારો ના પડે એનું ખાસ ધ્યાન રાખવું પડે છે.

એના હાથમાં વિજ્ઞાનનું થોથું જોઇને હું ભડક્યો કારણ, સામાન્ય સંજોગોમાં પણ જયારે એના ફળદ્રુપ ભેજામાંથી અસંખ્ય પ્રશ્નો વણનોતર્યા વોટ્સ એપ મેસેજની જેમ ટપોટપ આવી પડતા હોય ત્યારે જો હાથમાં વિજ્ઞાન જેવો વિષય હોય તો તો પછી માર્યા ઠાર. પ્રશ્નોની વણઝાર ચાલુ થઇ જાય.

ડેડી, આપણે રહીએ છીએ એને પૃથ્વી કહેવાય ને! આ પૃથ્વીની નીચે શું આવેલું હોય છે? મારી શંકા સાચી પડી રહી હતી.
થોડે સુધી જમીન આવેલી હોય છે. મેં જવાબ આપ્યો.
જમીનની નીચે? એની પ્રશ્નોરૂપી ગાડી ઝડપ પકડી રહી હતી.
પાણી. મેં ટૂંકમાં પતાવ્યું.
પાણી નીચે?
પેટાળ.
એની નીચે?
તારા માથાનું કપાળ. જા જઈને કબાટમાંથી આ મહિનાનો સાયબર સફરનો અંક લઇ આવ.

જેવો એ લીલા રંગનો આકર્ષક અંક લઈને આવ્યો કે તરત એમાંથી પૃથ્વીના કેન્દ્ર સુધીની સફર નામનો અદભૂત લેખ મેં એને વાંચી સંભળાવ્યો ને ત્યાર પછી એમાં સૂચવેલી બીબીસીની લીંક ઉપરના ઇન્ફોગ્રાફિક ઉપર જઈને પ્રુથ્વીના કેન્દ્રબિંદુ સુધી ૬૩૭૦ કિલોમીટરની લાંબી પણ રોમાંચક સફર કરાવી ત્યારે એ ખુશ થઈને બોલી ઉઠ્યો;

વાહ! હવે ખબર પડી કે મારા માથાનું કપાળ તો ખૂબ મોટું અને અદભૂત છે.

(સૌજન્ય: જાન્યુઆરી ૨૦૧૬, સાયબર સફર)

લીંક: http://www.bbc.com/future/bespoke/story/20150306-journey-to-the-centre-of-earth/index.html)

ટિપ્પણીઓ નથી:

પાણીનો લોટો.

નિવૃત્તિ પછીના છઠ્ઠા મહિને જ બાપુજીને પક્ષાઘાત લાગુ પડ્યો. વેળાસરની સારવારને કારણે એ બેઠા તો થઇ ગયા પણ એમનાં જમણા હાથ અને પગમાં એની યાદગ...